Prodhuesit e vajit të ullirit i kushtojnë vëmendje procesit të prodhimit për të ruajtur cilësinë dhe vlerën ushqyese. Megjithatë, paketimi është gjithashtu një faktor vendimtar që ndikon në kiminë dhe jetëgjatësinë e vajit të ullirit. Një raport nga Qendra UC Davis Olive Oil përmbledh mbi një dekadë kërkimesh për paketimet komerciale të vajit të ullirit, duke krahasuar qëndrueshmërinë e qelqit, plastikes, kontenierëve të çelikut, efektin në jetëgjatësinë dhe ruajtjen e lëndëve ushqyese.

Raporti thekson se ndërsa nivelet fenolike mbrojnë natyrshëm vajin e ullirit, lagështia, oksigjeni, gjurmët e metaleve dhe acidet yndyrore nxisin oksidimin dhe kufizojnë jetëgjatësinë. Prandaj, materiali ideal i paketimit do të parandalonte depërtimin e dritës dhe ajrit dhe do ta ruante vajin në një vend të errët në 16-18°C (61-64°F).

UC Davis raporton se kontejnerët më efektivë për të bllokuar dritën dhe ajrin janë qelqi i errët, çeliku inox, kartoni i veshur ose qeset të cilat vendosen në kuti (të ngjashme me kutitë e verës).

Xhami i pastër dhe I tejdukshëm nuk mjafton për të parandaluar fotooksidimin pa një etiketë të plotë të trupit ose mbulim shtesë.

Enët plastike janë shumë poroze, duke lejuar që drita, nxehtësia dhe lagështia të depërtojnë, dhe gjithashtu mund të rrjedhin molekula të vogla në vaj, duke ulur cilësinë e tij.

Pavarësisht preferencës së konsumatorit për shishe qelqi, prodhuesit tani po përdorin karton të veshur për shkak të efektivitetit të kostos, peshës së lehtë, lehtësisë së transportit dhe aftësisë për të bllokuar dritën dhe lagështinë. Konsumatorët mund të preferojnë të shohin vajin e ullirit në supermarket, por të gjithë duhet të jenë të vetëdijshëm se si drita e degradon vajin e ullirit, prandaj gjithmonë zgjidhni vaj ulliri të ambalazhuar në shishe qelqi të errëta.